0 lat, 9 miesięcy, 10 dni
To było wieczorem w wigilię moich urodzin. Zostawiłam śpiącego Anteczka na dużym łóżku i poszłam do dużego pokoju. Siedzimy z meniem, prawimy o mądrościach świata, planujemy jutrzejsze wyjście.
Słyszymy, że Antuanowi załączył się spacerownik i w obawie przed katastrofą poszłam do sypialni. Żeby nie przestraszyć syna, już w drodze mówiłam do niego:
- Anteczku, no co ty, mój chłopczyku! Dokąd się wybierasz? Jest ciemno, jeśli będziesz spacerował po łóżku to spadniesz. I co wtedy będzie? No co będzie? - Nie spodziewałam się żadnej reakcji, a już na pewno nie przytomnej i logicznej odpowiedzi:
- Ba! - rzekł mój syn rozłożywszy rączki na znak prostoty logiki przyczynowo-skutkowej.
Mądrala ma!
I zapomniałam dopisać: fantastycznie, że zapisujesz takie chwile - są piękne i warto o nich pamiętać. Teraz się wydaje, że nie można o nich zapomnieć, ale - przynajmniej ja tak mam - czytając wpisy sprzed kilku miesięcy o wielu rzeczach sobie przypominam.
OdpowiedzUsuńTaaa... a wcześniejszego komentarza brak - niech żyje publikowanie z telefonu :) Powtórzę się więc: Wspaniały jest!
UsuńJa też, okazuje się, mam kiepską pamięć. Blog to był dobry krok!
UsuńCieszę się, że tak myślisz, bo to oznacza kontynuację i kolejne wpisy :) Chociaż to Off mnie martwi i mam nadzieję, że u Was wszystko ok. Pozdrawiam
UsuńŚwietna sprawa :) To musi cudnie wyglądać :)
OdpowiedzUsuńTak, on taki zaspany z fryzurą rozwianą, ale w pełni przytomny:)
Usuńzdolny!
OdpowiedzUsuńczekam na ten moment kiedy chłopcy będą bawić się razem, a my będziemy plotkować :-*
Tak jest, moja miła. Czekam na ten moment i ja!
UsuńDzieci zaskakują swoją mądrością, szczególnie w porze spania :)
OdpowiedzUsuńNajbardziej mnie zaskoczyło, że wiedział co ma powiedzieć, wszak... jeszcze nie mówi;)
UsuńHaha mądry chłopiec. ;)
OdpowiedzUsuńO tak, zaskakujący:D
UsuńNowy adres odnotowany :)
OdpowiedzUsuńDziękuję:*
UsuńSkubany!
OdpowiedzUsuńI podszczypywany też;)
UsuńŚwietny jest! :) No i nie mogę z tych ciemnych włosków!! Extra są! A oczęta jakie?
OdpowiedzUsuń