Insta piękne chwile

          Jako że na razie ogarniamy realną rzeczywistość - dziś obrazki i mało słów. Nadmienię tylko, żem szczęśliwa jak nie wiem co. Zakochana po uszy. Spokojna. Radosna. Aaaaaaa!

Przed rozwiązaniem mój tata stanął na wysokości zadania i przybył z ratunkiem. Wygłupiał się z Antuanem, wyszorował podłogi (!), a ja mogłam zalegać na kanapie. Cudownie!

Sylwester spędzony z moimi chłopakami. Bez szaleństw, ale też bez nudy. Dobre widoki mieliśmy na fajerwerki ;)

Trzeciego stycznia wieczorem zaczęły sączyć mi się wody. Skurcze pojawiły się bardzo, bardzo szybko. Pola jeszcze szybciej <3 I światełka były!

Długo byłyśmy w szpitalu, bo mojej córci słonka się zachciało. No to się grzała pod lampami.

Smartlove love, love! Ta dupinka słodka już w szpitalu poznała ich ekopieluchę. Polubiłyśmy się!

Z chustą też zapoznałam moje dziewczę jeszcze w murach szpitalnych. Nie ma co - pasuje idealnie!

Szpitalowo, prawie wczasowo. Byle nigdy więcej!

Z moim wytęsknionym synem spacer. Pierwszy był zaraz po powrocie do domu. Ziąb, deszcz, zawieja na dworze, a ja mojego Antuana do plecaka, parasol w dłoń, Ulę z Miłym do boku i heja do Lidla! I wcale nie tak daleko ten Lidl;) Jakże to się perspektywa zmienia po porodzie ;)

          Mało inf, jeszcze się rozpiszę, zobczycie. Tymczasem zmykam przytulać, bo mi się dzieci budzą!